Jeśli ciebie lub twoje dziecko czeka leczenie ortodontyczne, być może usłyszałeś w gabinecie termin: zgryz konstrukcyjny. Dowiedz się czym, jest i co umożliwia jego wykonanie.
Zgryz konstrukcyjny – czym jest?
Dla kogoś, kto zajmuje się techniką dentystyczną, pojęcie zgryz konstrukcyjny jest dobrze znane. Jeśli planujesz leczenie aparatem ruchomym (wyjmowanym z jamy ustnej) lub leczenie protetyczne zaburzeń zwarcia, to prawdopodobnie usłyszysz w gabinecie ortodontycznym ten termin. Co dokładnie on oznacza? Krótko mówiąc, zgryz konstrukcyjny wyznacza prawidłowe zwarcie. Zgryz konstrukcyjny to kawałek wosku. Lekarz wkłada go pacjentowi do ust, a następnie ustawia odpowiednią relację żuchwy do szczęki. Ustawienie musi być takie, jakie ma pozostać po przebytym leczeniu.
Trzeba tu zaznaczyć, że zgryz konstrukcyjny nie jest tym samym co kęsek zwarciowy, który również może być wykonany z wosku. Różnica polega na tym, że kęsek zwarciowy jest materiałem zagryzionym przez pacjenta w naturalny sposób. Wyznacza on aktualny zgryz u pacjenta.
Zgryz konstrukcyjny – niezbędny przy wykonaniu aparatu ruchomego
Do aktywnego leczenia wad zgryzu stosuje się aparat blokowy. Składa się on z dwóch płyt – górnej i dolnej, łuku wargowego i specjalnych śrub, wykonanych z drutu. Taki aparat może też służyć jako aparat retencyjny. Wykorzystuje siły własnych mięśni pacjenta do zmiany warunków zwarciowych jamy ustnej. Wykonanie aparatu blokowego poprzedza pobranie zgryzu konstrukcyjnego. Zgryz konstrukcyjny pobiera się za pomocą plastycznego wosku, który ortodonta układa na dolnym łuku zębowym, a następnie ustawia żuchwę w odpowiedniej pozycji. Aparat zmienia napięcie mięśni żwaczowych, warg, policzków oraz języka.
Dlaczego zgryz może być nieprawidłowy?
Wady zgryzu oznaczają nieprawidłowe ułożenie wobec siebie szczęki i żuchwy. Mogą one utrudniać prawidłowe spożywanie pokarmów, mówienie i oddychanie. Wady zgryzu możemy podzielić między innymi na tyłozgryz, zgryz głęboki, zgryz krzyżowy, zgryz otwarty i przodozgryz. Większość wad zgryzu ma swoje początki we wczesnym dzieciństwie. Przyczyną może być na przykład:
- nieprawidłowe przystawianie dziecka do piersi;
- ssanie kciuka przez dziecko;
- zbyt długie używanie smoczka lub butelek;
- wczesna utrata mleczaków;
- poród kleszczowy;
- niewłaściwe układanie dziecka w łóżeczku;
- bruksizm (zgrzytanie zębami);
- oddychanie przez usta;
- ciągłe nadgryzanie przedmiotów, takich jak ołówki.
Jeśli rodzic zauważy u dziecka wadę zgryzu, to powinien niezwłocznie udać się do ortodonty, który prawdopodobnie zaproponuje leczenie ruchomym aparatem. Zanim ortodonta wykona aparat, przygotuje zgryz konstrukcyjny. Dzięki odpowiedniemu leczeniu możliwa jest stymulacja prawidłowego rozwoju uzębienia.
Wady zgryzu mogą również wynikać z wrodzonych cech dziedzicznych lub być następstwem utraty zębów. Bez względu na przyczynę, w przypadku jakichkolwiek wad zgryzu warto jak najwcześniej rozpocząć leczenie ortodontyczne.
Może Cię także zainteresować:
- Aparat na zęby dla dzieci – jaki jest najlepszy? Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych dla dzieci?
- Jak działa aparat ortodontyczny? Charakterystyka działania na różnych typach aparatów
- Prostowanie zęba, czyli metody leczenia ortodontycznego
- Aparat na zęby w ciąży – czy są przeciwwskazania do noszenia aparatu ortodontycznego?
- Kiedy założyć dziecku stały aparat na zęby? Najlepszy wiek na podjęcie leczenia ortodontycznego
- Wosk ortodontyczny – kto go potrzebuje i jak go używać?
- Retrogenia, czyli tyłożuchwie morfologiczne – powszechna wada zgryzu. Czy leczenie ortodontyczne może ją wyleczyć? Czy konieczna jest operacja?
